Sayfalar

7 Şubat 2012 Salı

Kevin hakkında konuşmamız lazım! (We Need to Talk About Kevin) - Lynne Ramsay


(İzlememiş olanların dikkatine! Bu yazı film hakkında detaylı bilgi içermektedir.)


En başta belirtmeliyim Tilda Swinton bu rolüyle Oscar’a aday gösterilmemiş ama gösterilmeliydi. Ayrıca Kevin’ın çocuk rolü Rock Duer ve gençlik rolü Ezra Miller şahaneydiler.


Film konusu olarak; henüz hazır olup olmadığını anlamadan çocuk sahibi olan bir kadın Eva ve daha sonra babası ve kız kardeşi de dahil okul arkadaşlarını oklarına hedef seçen Kevin adında bir çocuk hakkında bu film.

Türkçeye de çevrilmiş olan Lionel Shriver’in romandan uyarlanmış film gerilim türü ve benim gibi flashback sevenlerdenseniz sizi memnun edecektir.

Filmi özellikle ebeveynler için tavsiye ediyorum. Çünkü bence kendilerini sorgulayacak olan en çok onlar. Film sırasında olsun, eve dönüş yolunda olsun gözünüzün önüne kendi hayatınızla ilgili sahneler gelecek ve kendinizi mutlaka bazı sorular soracaksınız.





Filmin başında zaten olayın ne olduğu anlaşılıyor ve başlıyorsunuz filmde bir suçlu aramaya. Olanlar kimin suçu? Kevin doğuştan mı kötü? Eva mı suçlu? Yoksa kim?


Film gerçekten amacına ulaşmış iyi bir film. Sevgi hayatımızda her şeyden önemli, para, iş, evlilik, ev, araba… İnsan neyle yaşar? Sorusunu yüzlerce yıl önce sormuş Tolstoy. Bu filmde işte buna güzel bir cevap olmuş bir yönüyle.


Dünyada ki hapisanelerdeki insanlarda dahil tüm insanların masum bir bebek olarak dünyaya geldiklerini unutmamak gerek. Kendi çocuklarımızdan yana şanslı olsak da tüm çocuklardan sorumluyuz çünkü bizim çocuğumuzda diğer çocuklarla yaşayacak zamanı geldiğinde… Çocuklarımıza her gün seni seviyorum demek için onların “bende seni” diyeceği günleri beklemeyelim lütfen.

Filmde beni etkileyen en önemli 2 sahne var; tuvalet eğitimi sırasında Eva’nın Kevin’ın kolunu kırdığı ve kendisini kurtarmak için Kevin’ın yalanına ses çıkarmaması. Peki Kevin bu yalanı söylerken gerçekten annesine duyduğu sevgiyle ve onu kurtarmayı düşündüğü için mi söyledi bu yalanı? yoksa 3-4 yaşında da çocuklar gerçekten kötü olabilirler mi? Eva Kevin’ı 2 aylıkken ağladığında kucağında bir poşet gibi tutarken de hata yapmıştı ama bu yalana ortak olmakla en büyük hatayı yaptı bence.

Diğeri de son sahne; oğlunu 2 senelik hapis sonrası görüş günü dışında görmeye gider Eva. Tüm görüş günlerinde tek kelime konuşmayan Eva sorar Kevin’a “neden” diye… Kevin “Şimdiye kadar bildiğimi sanıyordum ama artık emin değilim.” Der. Ve tam cümlesini tamamlayacağı sırada gardiyan bağırır “süreniz bitti.” Sevdiğimiz ve değer verdiğimiz insanlara sormak ve konuşmak için geç kalmamakta diğer ipucu sanırım. Yoksa siz karar verdiğinizde süreniz çoktan bitmiş olabilir.

1 yorum:

  1. Filmi az önce izledim ve film hakkında neler yazılmış diye dolanırken bloğunuzla karşılaştım ki iyi oldu. Film hakkındaki alt metinleriniz ne hoş...

    Ben de bir şeyler yazacağım...

    YanıtlaSil