Spielberg ilk 10 yönetmenimden biri değil. Filmlerinin %90'nı benim tarzım değil. Hatta beğendiğim filmlerini hemen bir çırpıda şöyle sıralaya bilirim. Münih, Azınlık raporu ve Schindler'in Listesi...
Bu seneki Oscar ödüllerine “Savaş atı” adlı bu filimle aday kendisi. Oscar adaylarını ödül töreninden önce seyredip fikrim olması hakkında takıntım olmasaydı büyük ihtimal bu filmi çooook uzun zaman seyretmezdim. Belki de hiç.
Öncelikle hayvanların başrolde olduğu filmleri sevmiyorum. Tabi çizgi filmler bu kapsam dışında. Onlarda hayvanlar güçsüz, acı çeken, ölen, kendilerini feda eden canlılar olarak gösterilmiyor. Ayrıca o filmler çekilirken o hayvanlara nasıl davranıldığını da bilmiyoruz. Neyse konumuz bu değil.
Filmde babasının almış olduğu cins bir atı eğiten ama daha sonra maddi zorluklar nedeniyle bu atı savaş zamanı orduya satmak zorunda kalan bir çocuk ve atının hikâyesini seyrediyorsunuz.
Bu hikâye üzerinden verilmek istenen ana mesaj savaşın saçmalığı, savaşın kazananının olmayacağı. Ama yok... bir daha bu filmi seyretmek için bir neden göremiyorum ben. Cık! diyorum kendi adıma. Oscar alacağını sanmıyorum ama savaş filmleri/savaş karşıtı filmler ve mesajlar vermek bugünlerde moda olabilir. Dünyanın gidişatını düşünürsek...
Bu arada görüntüler ve müzik bu filmi biraz daha katlanılır yaparken, filmde en etkileyici ve en çok mesaj veren sahnede bir İngiliz ile bir Alman askerin cephede atı kurtarmak için ortaklaşa çabalarıydı. Birde Emily Watson'ı tekrar seyretmek güzeldi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder