Yabancı - Albert Camus

Arka kapak; “Yabancı, Camus’nün ilk ve en çok ses getiren yapıtıdır. Romanda, bir Arap’ı öldüren ama bu suçtan çok, yalnızca gerçek duygularını dile getirdiği ve toplumun istediği kalıba girmeyi reddettiği için toplum dışına itilen bir “yabancı” aracılığıyla, 20. yüzyıl insanının içine düştüğü yabancılaşma anlatılır.
 Bir türlü ele geçirilemeyen “anlam”ın sürekli aranması, toplumdan ve dış dünyadan kopuk bir bilinç, topluma yabancı duran kahramanın çevresiyle ve toplumla arasındaki çatışmayı anlatan roman büyüleyici gücünü, içinde barındırdığı trajedi duygusundan alır. Camus, genç kahramanı Meursault’nun dış dünya ile arasına koyduğu mesafeyi, kendine ve topluma yabancılaşmasını, annesinin ölümü dahil her şeye nesnel bir biçimde yaklaşmasını ustalıkla dile getirir.”

Kitap hakkında bir yorum yapabilmek için Albert Camus’yu ve tarzını çok iyi tanımak gerektiğini düşünüyorum. Camus her ne kadar kendisini öyle görmese de varoluşculuk ile ilgilenmiş ve absürdizm akımının öncülerinden biri olarak tanınmıştır.


Yabancı’yı okurken karşılaştığımız şey çok basit bir konu olduğu. Cezayir’de yaşayan Fransız Mersault bir takım olaylar sonunda bir Arap’ı öldürür. Daha sonra dava süreci başlar. Bu dava sürecinde davayı dışarıdan biri gibi, bir yabancı gibi yorumlar Mersault. O da her şeyin kendi dışında olduğunun farkındadır. Annesinin ölümüne bile çok soğukkanlı yorumlar yaparak insanları şaşırtır ve kendisini ölüme götüren bu yabancılaşmayı Camus çok akıcı ve basit bir dille anlatır.

“Herkes bilir ki, hayat yaşamak zahmetine değmeyen bir şeydir, aslında 30 yada 70 yaşında ölmenin önemli olmadığını bilmez değildim, çünkü her iki halde de gayet tabii olarak başka erkekler ve kadınlar yine yaşayacaklar ve bu binlerce yıl devam edecektir.”

Kitabı beğenmiş olmama rağmen savunduğu saçmalık (absürd) felsefesi hiç bana göre değil. Dünyada olup biten her şey saçmadır, hayat yaşamaya değmez, ölümü her şekilde kabul edelim bana uymadı. Ama biraz zor, değişik bir şeyler okumak için ideal.

Albert Camus: Yazar 1957’de Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanarak bu ödülü kazanan en genç 2. yazar olmuş. Ödülü aldıktan 3 yıl sonra da bir trafik kazasında yaşamını yitirmiştir. Bunun bir kaza olmadığı ve kendini arabanın önüne attığı da söylentiler arasındadır. Hayata bu şekilde bakan biri için de intihar fikri çok garipsenecek bir son değil sanırım.

Çeviren: Vedat Günyol

Can Yayınları
117 Sayfa
29.basım